Upside Down. Inside Out.
ลืมหรือไงว่ามี blog อยู่?
จริงๆเปิดดูทุกวัน ... แล้วก็ถอนหายใจ
ด้วยคำถามที่ตามมา "เขียนให้ใครอ่านฟะ?" 5555
นึกไปนึกมา ... "แล้วทำไมต้องสน ว่าใครอ่าน?"
เออ นั่นดิ...
ไปๆมาๆ บ้าพูดคนเดียว 555
เพี้ยนได้ที่แล้ว... oTL
สรุป... อยากทำอะไรทำ!!
คิดมากเรียกว่าฟุ้งซ่าน
คิดพอประมาณเรียกว่ารอบคอบ
... ใน นามของแสงทอง
ดวงตะวันส่องแสงเรืองรองที่ปลายขอบฟ้า
รอคอยให้ใครสักคนชื่นชมแสงทองจากอีกฟากฝั่งฟ้า
ทำซ้ำๆ เป็นประจำทุกวัน ทุกวัน
ตัวเธอนั้นจะรู้บ้างไหม ว่าใครคนนั้นคือฉันเรื่อยมา?
ยืนฟังเสียงคลื่นทะเลที่ซัดขอบฝั่งทรายหยาบกร้าน
แทรกด้วยเสียงนกกาบินล่อนถลา ชักชวนพากันกลับรัง
กับหนึ่งคำถามที่ค้างคาใจ
ตัวเธอนั้น เคยนึกถึงฉันบ้างไหม?
(อู้ยยยย อารมณ์นี้ รูปมันพาไป 55555)
For every bit of my memory, I cherish and celebrate.
No matter how miserable, shameful, idiotic, and depressing they may seem,
they are after all, one way or another, a reflection of who I am today.
Thoughts of you still linger on.
Though I don't miss you no more.
I am happy to say that, at last, I broke away from my own spell. :)
... Lomo LC-A+ Gold | Limited Ediiton: 130 pieces
โอ๊ะโอ่... Lomography ส่ง Newsletter มาให้อีกรอบ
ยั่วยุกิเลสที่มอดไปให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง
อึ๊ยยยยยยยยย... เจ้าพ่อเจ้าแม่ ขุนเขาดินฟ้า
เห็นแล้วคันไม้คันมือ อยากหยิบจับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ 555
กัดฟันรอวันทำงานหาเงินได้เอง
จะเก็บตังค์ไว้สอยคุณมาเป็นของฉัน 5555
คุณ LC-A+ รอฉันก่อนนะคะ
หากใครสนใจอยากรู้รายละเอียด ไปที่เว็บเขาเลย Lomo Gold
Thanks every pair of eyes for scanning down the page. :)
ขอบคุณทุกสายตา สำหรับการเข้ามาเยี่ยมชม
ไม่ว่าจะโดยบังเอิญหรือตั้งใจ :D
No comments:
Post a Comment