Saturday, 13 March 2010

cocoICHIBANYA




Photobucket


Photobucket


  • At CocoICHIBANYA (at) Central Pattaya

เดี๋ยวนี้เห็นอะไรเป็นงานออกแบบและการตลาดไปหมด...
สงสัยจะใกล้บ้า... -*- ไม่เว้นแม้แต่ไปนั่งกินข้าว!! oTL
ร้าน cocoICHIBANYA เป็นร้านขาย "customized curry หรือ แกงกะหรี่ตามใจคุณ"
โดยมี topping หลายประเภทให้เลือกสั่ง
สามารถเลือกระดับความเผ็ดตั้งแต่ standard และ 1 ถึง 5 (5 คือเผ็ดสุด)
ลดและเพิ่มข้าวได้ ฯลฯ


ถ้าเป็นเรื่องรสชาติ ยอมรับว่าอร่อยและใช้ของมีคุณภาพ
(แน่อยู่แล้ว เพราะเครือเดียวกับ Fuji)
ร้านตกแต่งเรียบๆ minimal ดูดีในแบบของเขา
การบริการ พนักงาน (ที่สาขา central pattaya) บริการดี
ความรวดเร็ว จัดอยู่ในระดับสมเหตุสมผล

แต่ถ้ามองในมุมของการตลาด...​หืมมมมม
มันน่าจะเป็นร้านที่ได้รับความนิยมในหมู่คนทำงาน
ที่ต้องการความรวดเร็วและความอิ่มท้อง
มากกว่าคนที่มาเดินห้างฯหรือเปล่า?
แต่เพราะร้านอยู่บนห้างฯ กลุ่มลูกค้าจึงไม่ตรงกับความน่าจะเป็น


ถึงแม้ว่ากลุ่มลูกค้าจะเป็นหนึ่งในประเด็นหลักของธุรกิจ
แต่การตลาดมีองค์ประกอบอื่นๆอีก
เช่น เรื่องของหลักการจูงใจคนกิน หรือ incentive
ไม่ว่าจะเป็นการลด แลก แจก แถม
กินครบ 9 หน้าแถมหน้าที่ 10
กิน 3 แถม 1
1 จาน 2 หน้า (เหมือน pizza เลย 555) ฯลฯ


เรื่องรองลงมาคือราคา
จัดว่าเป็นแกงกะหรี่ที่ค่อนข้างราคาสูง 555+
อาจไม่สูงถ้ารู้ว่าในนั้นใส่อะไรบ้าง
ส่วนประกอบอาจแพงหรือเป็นของนำเข้า (มิอาจรู้ได้)
ถ้าจำไม่ผิด มันจานละ 140.- ขึ้น (ยกเว้น set ของเด็ก 120.-)
ทั้งหลายทั้งปวง ต้องดูที่คู่แข่งด้วย
ที่ Central Pattaya ร้านคู่แข่งหลักๆของ cocoICHIBANYA
น่าจะเป็น Oishi Ramen/Hachiban
ซึ่งเป็นอาหารจานเดียวที่ราคาใกล้เคียงกัน


อีกอย่าง เห็น logo แล้วรู้สึกว่ามันขัดๆตา
(หาเรื่องเขาไปทั่ว 555555)
ไม่ใช่ว่าตัวเองทำได้ดีกว่า ถึงไปว่า logo ของเขานะ
เพียงแต่ว่า ส่วนตัวรู้สึกว่ามันขัดๆตา 5555
เหมือนไม่ขาดๆเกินๆ บอกไม่ถูก
มีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับส้อมบน logo
ที่ทำให้รู้สึกอยากลบมันทิ้งไป 555
(เจ้าของ logo เขาจะมาด่ามั้ย?)


เอาเป็นว่า... ชอบกิน แต่สายตาหาเรื่อง 555
เจ้าของ cocoICHIBANYA อย่าเพิ่งเคืองกันนะคะ~~~



Photobucket

(รูปนี้ยิงไว้ตอนที่พ่อไปจอดซื้อขนมไทยในตลาดศรีราชา)

  • ความฝันกับความเป็นจริง
เห็นรูปนี้แล้ว
รู้สึกอยากเป็นเจ้าของธุรกิจเล็กๆแบบนี้บ้าง
แต่คงไม่คิดทำ Bakery//coffee shop

คิดไว้หนึ่งธุรกิจคือร้านทำ customized gifts and accessories
แต่ก็ได้แค่คิด เพราะทุนไม่มี ฮ่าาาาาาาา
และที่สำคัญ เปิดแล้วใครจะมาอุดหนุน??
สมัยนี้อะไรๆก็ mass production...
คนจึงไม่เห็นค่าของของ hand-made เท่าไหร่
ถึงแม้จะเห็นค่า แต่ก็มักจะคิดว่า มันไม่ควรคู่กับราคาสูงๆของมัน...
การทำธุรกิจในเมืองไทย
ถ้าจะให้ดี ต้องมี connection โยงใยสานสัมพันธ์
ไม่อย่างนั้น คงยากที่จะอยู่รอด

สรุปว่า ก็ฝันกันไป...
แล้วสักวัน ถ้ามีโอกาส...​
มันอาจจะเป็นหนึ่งฝันที่กลายเป็นความจริง :)



Photobucket


Photobucket

  • Retrain my brain
ถึงเวลาหยอดน้ำมันให้กับเฟืองสมอง
หลังจากที่ฝืด ขัด ตะกุกตะกักมานาน
โดยเฉพาะส่วนที่ใช้ในการสื่อสารภาษาอังกฤษ
เริ่มถดถอยและเสื่อมสมรรถภาพลงทุกวัน

จึงต้องระดมอาหารสมองก่อนมันจะอ่อนกำลังลง
ด้วยหนังสือนิยายและปรัชญาชีวิต 555555+
อ่านกันให้ตาแฉะไปข้างหนึ่ง!!!

อ่านจบไป 2 1/2 เล่มแล้ว เอ้า ฮุ่ยเล่ฮุ่ย!!!

No comments:

Post a Comment