2012

ตั้งแต่เห็น poster จนกระทั่งได้ดู trailer ที่เพื่อนส่งให้ดู

ไม่เคยคิดว่าจะดูหนังเรื่องนี้

เพราะส่วนตัวคิดว่ามันเป็นเพียงหนังปลุกกระแสอีกเรื่องเท่านั้น

แล้วดูทำไม?

๑. เปิดไว้เป็นเพื่อนระหว่างที่นั่งวาดรูป

๒. สงสัยว่า "มันต่างกับเรื่องอื่นยังไง"

จึงตัดสินใจ "อ่ะ ... ดูก็ดู" (แล้วก็เปิดเน็ตดูฟรี 555+)





ระหว่างที่นั่งดู/ฟังไปนั้น

มีคำถามและข้อคิดมากมายผุดขึ้นในสมองดังต่อไปนี้:



๑. ไม่มีใครพูดว่า "จะทำอะไรให้โลกบ้าง"

ทุกคนห่วงแต่ "โลกกำลังทำอะไรกับเรา"

สุดท้ายเราก็ห่วงแค่ตัวเอง



๒. ไม่มีเกณฑ์วัดความเหมาะสมว่าใครควรอยู่หรือตาย



๓. สิ่งที่น่ากลัวกว่าความตายคือการเอาชีวิตรอด



๔. ทำไมต้องรอให้มีคนสร้างหนังมาเตือนสติ

ถึงจะลุกขึ้นมาให้ความสำคัญกับคุณค่าของเวลา

และการใช้ชีวิตของตัวเราเอง



๕. ทำไมต้องเห็นถึงจะเชื่อ

ทำไมต้องเชื่อถึงจะทำ



๖. ร่างกายอาจสูญสลาย แต่ความทรงจำและคุณความดีจะยังคงอยู่



๗. Live to need. Need to live. แตกต่างกันรู้มั้ย?



๘. ตายไม่กลัว กลัวถูกลืมมากกว่า



๙. ความพยายามที่จะทำให้การดำเนินชีวิตง่ายขึ้น

สุดท้ายก็คือการทำให้มันยุ่งยากมากยิ่งขึ้น

ความง่าย = ผลลัพธ์ของความยาก



๑๐. ที่สุดของมนุษยชาติก็คือ การอยู่รอด หรือ to survive นั่นเอง



๑๑. Ego ของความเป็นอเมริกันสูงเหมือนเดิม

เพราะสุดท้าย อเมริกาก็กู้โลกอีกครั้ง เหมือนหนังทุกๆเรื่องที่ผ่านมา - -;;